Για περισσότερες πληροφορίες ή παραγγελίες παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου στο email thanasis.zois@gmail.com

1 Μαρτίου 2013

Ημικρανία... τέλος!


«Είχα την πρώτη κρίση ημικρανίας στα 25 μου χρόνια» εξομολογείται η Γεωργία. «Κατάλαβα αμέσως ότι δεν είχα να κάνω μ΄ ένα απλό πονοκέφαλο. Θυμήθηκα τη μαμά μου που ξάπλωνε στο κρεβάτι, έκλεινε τις κουρτίνες και κάναμε ησυχία γιατί «είχε πονοκέφαλο». Αμέσως σκέφτηκα ότι μάλλον κληρονόμησα κι εγώ την ημικρανία της μαμάς μου. Η κρίση εκδηλώθηκε μ΄ έναν οξύ πόνο, σαν σφαίρα, που στη συνέχεια εξαπλώθηκε  στην αριστερή πλευρά του κεφαλιού μου. Έκτοτε, οι κρίσεις επαναλαμβάνονται, πάντα χωρίς ειδοποίηση. Τα φάρμακα δεν μου έκαναν τίποτα. Ξάπλωνα στο σκοτάδι και  περίμενα να περάσει. Τελικά σώθηκα μ’ ένα  φάρμακο, που μέχρι τότε δεν είχα χρησιμοποιήσει.


Εκατομμύρια άνθρωποι βασανίζονται από έντονες κεφαλαλγίες, που κάθε μήνα τους καθηλώνουν στο κρεβάτι για μερικές μέρες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να εργαστούν και να ζήσουν φυσιολογικά. Σύμφωνα με μια θεωρία οι άνθρωποι που πάσχουν από ημικρανίες έχουν συγκεκριμένη προσωπικότητα -αγαπούν την τελειότητα, δεν εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους και δεν εκτονώνουν τον θυμό τους. Οι επιστήμονες όμως υποστηρίζουν ότι πρόκειται για μία αρρώστια που σχετίζεται άμεσα με το νευρικό δίκτυο του εγκεφάλου και αφορά όλους τους ανθρώπους, είτε είναι ήρεμοι είτε είναι νευρικοί.

Οι ημικρανίες σε μερικές περιπτώσεις προαναγγέλλονται με την λεγόμενη αύρα ή ακόμα με οπτασίες αστραπών. Κύριο σύμπτωμα είναι ο πονοκέφαλος που εντοπίζεται συνήθως στο μισό τμήμα του κεφαλιού, πίσω από το ένα μάτι. Ο πόνος είναι έντονος ως αφόρητος, σαν να χτυπάει ένα σφυρί  ρυθμικά το κεφάλι , και συχνά συνοδεύεται από πεπτικές διαταραχές-ναυτία, εμετό. Τα συμπτώματα διαρκούν μερικές ώρες ή και μια- δύο μέρες και συνήθως πρωτοεμφανίζονται στην ηλικία των 20 ή 30 χρόνων -μπορεί όμως να παρουσιαστούν ακόμη και στην παιδική ηλικία. Ορισμένοι άνθρωποι ζουν έναν πραγματικό εφιάλτη αφού η ημικρανία τους επισκέπτεται σε καθημερινή βάση, ενώ άλλοι δεν αντιμετωπίζουν παρά μόνο μερικές κρίσεις σε όλη τους τη ζωή.

Γιατί η ημικρανία προτιμά τις γυναίκες;


Έχει διαπιστωθεί ότι η  ημικρανία προσβάλλει μία γυναίκα στις πέντε και ένα άνδρα στους δέκα. Για τη γυναικεία πρωτιά φαίνεται ότι ευθύνονται οι γυναικείες ορμόνες, ιδιαίτερα τα οιστρογόνα. Άλλωστε οι κρίσεις παρατηρούνται συνήθως πριν από την ωορρηξία, αρχίζουν στην εφηβεία, υποχωρούν στην εγκυμοσύνη και επιδεινώνονται στην εμμηνόπαυση. Συνήθως η ορμονική θεραπεία έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Σημαντικό ρόλο φαίνεται να παίζει η κληρονομικότητα, αφού το 2/3 των ασθενών προέρχονται από οικογένειες με βεβαρυμμένο σχετικό ιστορικό.

Γιατί μου συμβαίνει;


Ίσως ακούγεται παράξενο, αλλά οι ειδικοί αγνοούν ακόμα την πραγματική αιτία των πονοκεφάλων. Στη διάρκεια της κρίσης έχουν παρατηρηθεί αγγειακές, νευρικές και βιοχημικές αλλαγές, όμως είναι άγνωστο αν αυτά τα φαινόμενα είναι οι αιτίες ή οι συνέπειες της κρίσης. Πολλοί θεωρούν ότι ορισμένα τρόφιμα  ή ποτά, όπως η σοκολάτα και το κόκκινο κρασί προκαλούν ημικρανία. Εκείνοι που υποφέρουν ωστόσο διαμορφώνουν τις δικές τους θεωρίες για το τι την προκαλεί. Συχνά την αποδίδουν σε κάτι που έφαγαν καταλήγοντας  να στερούνται διάφορες τροφές, χωρίς όμως αυτό να τους απαλλάσσει από τον πόνο.

Να πάρω παυσίπονα;

Ναι στα φάρμακα, όχι στην κατάχρηση, λένε οι γιατροί. Τα άτομα που πάσχουν από πονοκεφάλους συνηθίζουν να παίρνουν κάθε λογής παυσίπονα. Τα φάρμακα αυτά ενώ στην αρχή είναι αποτελεσματικά στις συνηθισμένες δόσεις, σταδιακά παύουν να λειτουργούν θεραπευτικά, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να αυξάνουν τις δόσεις και ο άρρωστος να καταλήγει σε εξάρτηση. Όμως η κατάχρηση φαρμάκων εντείνει τους πονοκεφάλους και προκαλεί νέες κρίσεις. Έτσι, σε πολλές περιπτώσεις επιβάλλεται πρώτα να υποβληθεί ο ασθενής σε  αποτοξίνωση και μετά να του χορηγηθεί η κατάλληλη θεραπεία. Τα φάρμακα  κατά της ημικρανίας είναι πολλά και χωρίζονται σε δύο τύπους. Αυτά που σταματούν την κρίση {αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη και αγγειοσυσταλτικά} και τα λεγόμενα  «βασικά» φάρμακα, που στοχεύουν στην πρόληψη των κρίσεων. Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας εξαρτάται από την επιλογή των σωστών φαρμάκων (πρέπει να είναι ανεκτά από τον οργανισμό) και φυσικά από τον τρόπο που χρησιμοποιούνται. Πολλοί ασθενείς καθυστερούν να αρχίσουν την αγωγή, ενώ έχει αποδειχθεί ότι τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά σε όσους ξεκινούν την θεραπεία με τις πρώτες κρίσεις που έχουν. Άλλο λάθος που κάνουν είναι ότι αλλάζουν φάρμακο κάθε 15 μέρες, ενώ τα αποτελέσματα οποιασδήποτε αγωγής δεν μπορούν να φανούν πριν περάσουν δύο μήνες.


Η καφεΐνη βοηθάει στον πόνο;


Οι επιστήμονες που ερευνούν τους πονοκεφάλους κατέληξαν ότι η καφεΐνη έχει δύο πλευρές. Την καλή και την κακή. Η καλή είναι ότι ένα φλιτζάνι καφές σε συνδυασμό με ένα ελαφρύ παυσίπονο μπορεί να προκαλέσει ανακούφιση. Δεν είναι τυχαίο ότι η καφεΐνη είναι συστατικό  πολλών αναλγητικών. Μια ισχυρή δόση όμως καφεΐνης μπορεί να προκαλέσει ένα ολόκληρο κύκλο πόνου, να αυξήσει δηλαδή την συχνότητα των συμπτωμάτων. Η εξήγηση είναι ότι η ουσία αυτή διεγείρει ορισμένα κύτταρα του εγκεφάλου, τα οποία εκκρίνουν ουσίες που ανακουφίζουν τον πόνο. Αργότερα όμως όταν η επίδραση της καφεΐνης σταματήσειι, ο πόνος θα επιστρέψει. Κανείς δεν μπορεί να ορίσει με σιγουριά τη σωστή δόση της καφεΐνης , αφού ο κάθε οργανισμός την αντέχει σε διαφορετικό βαθμό. Σε γενικές γραμμές πάντως περιορίζοντας την κατανάλωση καφέ σε 2 φλιτζάνια την ημέρα αποφεύγεις τις παρενέργειές του.


Το τσιγάρο προκαλεί ημικρανία;


Το τσιγάρο τον τελευταίο καιρό έχει μπει στη λίστα των απαγορευμένων, και γιατί εικάζεται ότι χειροτερεύει τις ημικρανίες. Αν και δεν έχουν γίνει επίσημες έρευνες, οι γιατροί  συνιστούν στους ασθενείς να το ελαττώσουν  -αν όχι να το κόψουν τελείως-  αφού είναι βέβαιο ότι ελευθερώνει μονοξείδιο του άνθρακα, που αποδεδειγμένα προκαλεί πονοκέφαλο. Η νικοτίνη επιπλέον, εισχωρεί στον ανθρώπινο σύστημα και σαμποτάρει τη λειτουργία κάποιων φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για να καταπολεμήσουν τις ημικρανίες. Έτσι στην περίπτωση των καπνιστών, οι γιατροί αναγκάζονται συχνά να αυξήσουν τη δόση των φαρμάκων οπότε, βέβαια αυξάνονται και οι παρενέργειες.


Υπάρχουν εναλλακτικές θεραπείες;


Η ομοιοπαθητική, ο βελονισμός, το μασάζ και κάποιες ασκήσεις χαλάρωσης, όπως η μουσικοθεραπεία, είναι  μερικές  εναλλακτικές λύσεις για όσους υποφέρουν από πονοκεφάλους, αλλά δεν ανέχονται τα φάρμακα. Ο βελονισμός ειδικά, στοχεύει στην ενίσχυση της αμυντικής λειτουργίας του οργανισμού και έχει πολύ υψηλά ποσοστά επιτυχίας. Η ανακούφιση γίνεται αισθητή από την πρώτη κιόλας εβδομάδα της θεραπείας.


Ευγενία Καλτεζιώτη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.