Διακοπές, αλκοόλ και ήπαρ

Σχεδόν όλοι πίνουμε οινοπνευματώδη ποτά κατά τις περισσότερες κοινωνικές εξόδους, επειδή «έτσι συνηθίζεται» ή «για να χαλαρώσουμε». Δυστυχώς, όμως, το ποτό δεν είναι πάντοτε ακίνδυνο και τα όρια της απλής χρήσης από την κατάχρηση και τον αλκοολισμό, δηλαδή την εξάρτηση από το αλκοόλ, δεν είναι εύκολα διακριτά.

Το ήπαρ ή συκώτι είναι ένα από τα όργανα που συχνά καταστρέφονται από την κατάχρηση αλκοόλ. Ιδιαίτερη σημασία για το ήπαρ δεν έχει το είδος του ποτού, αλλά η ποσότητα του αλκοόλ.

Κατώτερο όριο πρόκλησης σοβαρής ηπατικής νόσου θεωρείται η καθημερινή κατανάλωση 60 ή 40 γραμμαρίων αλκοόλ επί 10-20 χρόνια για άντρες ή γυναίκες αντίστοιχα, αλλά απόλυτα ασφαλής καθημερινή κατανάλωση θεωρούνται τα 20 ή 10 γραμμάρια αλκοόλ για άντρες ή γυναίκες.

Πρακτικά, 20 γραμμάρια αλκοόλ περιέχονται σε 1 μπουκάλι μπίρας (500 ml), 1 μεγάλο ποτήρι κρασί λευκό (180 ml) ή κόκκινο (150 ml) ή 1 πιο ισχυρό ποτό όπως ουίσκι ή βότκα (45-50 ml).

Η αλκοολική νόσος του ήπατος συχνά αρχίζει ως λίπωση και μπορεί να φθάσει έως την κίρρωση. Η λίπωση μπορεί να αναπτυχθεί ακόμη και με ολιγοήμερη κατανάλωση αρκετού αλκοόλ, αλλά συχνά αποκαθίσταται πλήρως με τη διακοπή του.

Αντίθετα, η κίρρωση είναι μη αναστρέψιμη, αλλά και εδώ η διακοπή του αλκοόλ βοηθά σημαντικά στη βελτίωση και διατήρηση ικανοποιητικής λειτουργίας του ήπατος.

Είναι πάντοτε βλαβερό το αλκοόλ για το ήπαρ; Μάλλον όχι. Βεβαίως, ασθενείς με άλλες παθήσεις του ήπατος πρέπει να αποφεύγουν πλήρως το αλκοόλ. Αντίθετα, σε άτομα χωρίς νόσο του ήπατος η κατανάλωση μικρών (10-20 γραμμάρια) ποσοτήτων αλκοόλ φαίνεται ότι ίσως έχει κάποιες ευεργετικές επιπτώσεις, όπως μείωση της πιθανότητας χολολιθίασης, αλλά και βελτίωση της καλής χοληστερίνης ή ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.

Όπως, λοιπόν, έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι «μέτρον άριστον» και με το ποτό!

Ο Γεώργιος Παπαθεοδωρίδης είναι επίκουρος καθηγητής Παθολογίας - Γαστρεντερολογίας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο