Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Ινδιάνα, με επικεφαλής τον καθηγητή νευρολογίας Ντέιβιντ Κάρεκεν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροψυχοφαρμακολογίας «Neuropsychopharmacology», έκαναν πειράματα με μια ομάδα 49 ανδρών εθελοντών, που κλήθηκαν να πιούν είτε μπίρα είτε ένα αναψυκτικό. Παράλληλα, καταγράφονταν οι αντιδράσεις του εγκεφάλου τους σε ειδικό μηχάνημα τρισδιάστατης απεικόνισης (τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων ή ΡΕΤ).
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι μόλις οι εθελοντές έπιναν ακόμα και μια ελάχιστη ποσότητας μπίρας (15 ml), δηλαδή απολύτως ανεπαρκή για να εμφανιστεί οποιαδήποτε αύξηση του αλκοόλ στο αίμα, η χημική ουσία - νευροδιαβιβαστής ντοπαμίνη εκκρινόταν σε αυξημένη ποσότητα στον εγκέφαλο, μόνο και μόνο από το αίσθημα της γεύσης.
Αντίθετα, η έκκριση της ντοπαμίνης ήταν αρκετά μικρότερη στην περίπτωση της κατανάλωσης του αναψυκτικού. Οι εθελοντές ανέφεραν ότι η μπίρα τούς έκανε να θέλουν να πιούν περισσότερη, ενώ το ίδιο δεν συνέβαινε με το αναψυκτικό.
Η αντίδραση αυτή απέναντι στη μπίρα φαίνεται να ήταν πιο έντονη σε όσους είχαν οικογενειακό ιστορικό αλκοολισμού, πράγμα που, κατά τους ερευνητές, πιθανώς δείχνει ότι το κατάλληλο γενετικό υπόβαθρο αυξάνει τον κίνδυνο αλκοολισμού, επειδή ο πότης απολαμβάνει εκ γενετής περισσότερο το ποτό του, με συνέπεια να θέλει να πιει όλο και περισσότερο.
«Η έρευνά μας δείχνει, για πρώτη φορά σε ανθρώπους, ότι ακόμα και η απλή γεύση της μπίρας, χωρίς την μεθυστική επίδραση του αλκοόλ, μπορεί από μόνη της να πυροδοτήσει την απελευθέρωση ντοπαμίνης στον εγκέφαλο», δήλωσε ο Κάρεκεν.
Πολλοί νευροεπιστήμονες πιστεύουν ότι η ντοπαμίνη κυρίως ευθύνεται για το αίσθημα ευχαρίστησης και λαχτάρας που διεγείρεται στον εγκέφαλο. Πειράματα σε ζώα έχουν δείξει ότι αυτός είναι ο βασικός νευρωνικός μηχανισμός της απόλαυσης-ανταμοιβής, καθώς και της κατάχρησης ή εξάρτησης από διάφορες ουσίες όπως τα ναρκωτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.