Η ψυχολογία του γήρατος

Είμαι άνδρας 65 ετών και νιώθω ότι το πέρασμα του χρόνου με φθείρει. Πέφτω εύκολα σε μελαγχολία, τρομάζω απέναντι στην αλλαγή και αναρωτιέμαι αν υπάρχει ευτυχής τρόπος κανείς να γερνά.

Το πέρασμα του χρόνου δεν είναι μια αυτονόητη διαδικασία. Συνάδει και με υπόγειες αγωνίες για ανεπιστρεπτί αλλαγές, απώλειες, ανασφάλειες, απειλές, φόβους για το γήρας, για τη φθορά, για τον θάνατο.

Το γήρας φαντάζει στο συλλογικό ασυνείδητο σαν μια ανεξέλεγκτη απώλεια του εαυτού, της χαράς, των ικανοτήτων και μπορεί να ξυπνά μέσα μας εικόνες άνοιας, ασθένειας, κατάθλιψης. Όμως ο δρ Jeste, καθηγητής Ψυχιατρικής και Νευροεπιστημών στο Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο, υποστηρίζει ότι οι απαισιόδοξες πεποιθήσεις για το γήρας, δυσκολεύουν έναν ενήλικα από το να διανύσει επιτυχώς το πέρασμα σε αυτό.

Μία επιτυχής μετάβαση απαιτεί καταρχήν υψηλό επίπεδο νοητικώνλειτουργιών. Προσπαθήστε λοιπόν να κρατάτε το μυαλό σας ενεργό μέσα από το διάβασμα, το γράψιμο, τις συζητήσεις, την διαρκή επίλυση προβλημάτων.

Η φυσική άσκηση επίσης θα βελτιώσει την διάθεσήσας και θα ενισχύει ταυτόχρονα και τις νοητικές σας λειτουργίες. Είναι σημαντικό να μείνετε κοινωνικός, κάτι που θα σας κάνει νανιώθετε πιο ικανοποιημένος από την ζωή σας.

Η ψυχική ανθεκτικότητα είναι η λέξη-κλειδί στην θετική προσαρμογή στις οικουμενικές δυσκολίες και αλλαγές που ενέχει το γήρας: έκπτωση κινητικότητας, όρασης, ακοής, οικονομικό στρες από την σύνταξη, απώλεια φίλων ή συντρόφου.

Τελευταίες έρευνες αποκαλύπτουν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να συνεχίσει να αναπτύσσεται ακόμη και την τρίτη ηλικία όταν το περιβάλλον είναι βοηθητικό και πλαισιώνεται από πλούσια ερεθίσματα. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι ιερή η συμβολή των ατόμων τρίτης ηλικίας στην οικογένεια και την κοινωνία μέσω της σοφίας που μόνο εκείνοι κατέχουν.

Η Μυρσίνη Κωστοπούλου είναι διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας-ψυχοθεραπεύτρια, email myrsi@hol.gr


Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Weekend